मुख्य सामग्रीवर वगळा

तुमच्या मुखार प्रस्तूत करतात राजश्री बांदोडकार कारापुरकार हांची ‘सायन्स काणी’.

 


कोंकणींत ‘story’ म्हणल्यार काणी. ह्या व्हिडिओ माळेंत विज्ञान आनी चलचित्र माध्यमांतल्यान विज्ञान प्रसारांत गुथिल्ली तशेंच भौशीक शास्त्राची शिक्षिका राजश्री बांदोडकार कारापुरकार हांच्या कामाचो आढावो घेवया.

आयज मेरेन ताणीं भुरगीं आनी सामान्य मनशां खातीर कोंकणींतल्यान तशेंच हेर भासांतल्यान आध्यात्मीक स्वरुपाचें लिखाण केलां.

तांचीं स पुस्तकां तशेंच कांय अँनिमेशन फिल्म्स भुरग्यांक आनी पालकांक सैम आनी विज्ञानाची भोंवडी घडयतात.


प्र. 1) काणये रुपांत विज्ञान भुरग्यां मुखार हाडप ही एक उमेदिची गजाल. ह्या नव्या तरेच्या येवजणेची सुरवात करपाचो विचार तुमच्या मनांत कसो जागवलो ?

जाप- ल्हानपणांत हांवें खूब काणयो आयकल्यात. सदां सांजेची एक काणी. मजाच येताली. म्हजें ल्हानपणांतलें जग काणयांनीच नटलें. खेळप, धावप, काणयो आयकप. शाळेक सुटी पडली रे पडली, चवथीची आसूं वा मे म्हयन्याची, दुसऱ्याच दिसा पणजेच्यान बांदोडेच्या घरांत वचप. थंयची ती मेकळी हवा, झाडां-पेडां, शेतां-भाटां, कुळाघरां, पाण्ट्यांतलें उदक तशेंच टी.व्ही. ना, मोबायल ना. सांजवेळार लक्ष्मी आज्जेल्या आंगणांत तिच्या तोंडांतल्यान भायर सरपी काणयोच काणयो. आयचे भुरगे दोळ्या मुखार येतात तेन्ना फकत तांकां घेरिल्लो टी.व्ही, मोबायल आनी कंप्युटर दिसपाक लागता आनी आमी कांयच करूंक शकना हाची खंत जाता.

हांव एक शिक्षिका, विज्ञान शिकोवपी. म्हजे परीन हांव ह्या भुरग्यां खातीर कितें करूंक शकता काय ?

ल्हान भुरग्यांक चड उमळशीक आसता. अशें कित्याक घडटा, तशें कित्याक घडटा हें जाणा जावन घेवपाचो तांचो यत्न.

तर हावें चितलें. विज्ञान आनी सैम घेवन तांच्यो काणयो घडयल्यो जाल्यार कशें जातलें ? उमेद आयली. काणयो घडयल्यो. मजा येता.

तुमकांय मजा येतली. तुमच्या तकलेन भुरग्यां कडेन पावपाचे नवे प्रकल्प आसा जाल्यारूय म्हाका सांगचें. तो मेरेन ‘science kaani’


प्र.2) तुमकां प्रेरणा कोणा कडल्यान मेळ्ळी सांगशात ?

जाप- सैम, सैमांतल्यो घडणुको, पक्षी, झाडां, उदक म्हजी घरचीं तशेंच म्हजे विध्यार्थी आनी म्हज्यो अपुरबायेच्यो धुवो.


प्र.3) आयच्या इंटरनेट आनी समाजीक प्रचार युगांत भुरग्यांचें लक्ष थाऱ्यार उरप एकदम कठीण. तर तुमी ह्या विशीं पालकांक मार्गदर्शन कशें करतलीं ?

जाप- हांव पालकांक सांगूंक सोदतां ताणीं आपल्या भुरग्यां कडेन इश्टागत दवरपाक जाय. तांकां आपलो मोलादीक वेळ दिवपाक जाय.

तांचे वांगडा खेळपाक जाय, खबरो करपाक जाय. चड करून आपल्या किशोर वेवस्थेंतल्या भुरग्यां कडेन सगल्यां विशयांचेर भासाभास करपाक जाय. सदांच सांजेचें तांचे वांगडा बसून आयज कितें कितें घडलें, शाळेंत कितें शिकयलें, इश्ट इश्टीणी वांगडा कसल्यो खबऱ्यो केल्यात, गरिबी, समाजीक बांदिलकी, राजकरण तशेंच बाकी ज्वलंत विशयाचेर खबरो जावपाक जाय. म्हणटकच तिंवूय तुमच्या कडेन मेकळे पणान वागतलीं. तांच्या मनांत मैत्रीभावना तयार जातली आनी अशे तरेन तुमचें सोबीत नातें बळिश्ट जातलें.


तर लेखिकेचे नवे प्रकल्प जाणून घेवपाक https://magicauthor.page.link/SgKC ह्या पत्याचेर वच्चें.

YouTube Video: https://youtu.be/8uCFctR6zT0


#science_kaani #Rajshree

लेबल:

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

जयंत विष्णू नारळीकर

  This photo was taken during Goa Konkani Akademi on 27th January 2005. I had arranged Jayant Narlikar sir's talk on 'science popularisation in regional language' . To the left, you see Mr Pundalik Naik, the then President of Goa Konkani Akademi and Sir Jayant Narlikar at the center and with myself at the right. हें विश्व कशें तयार जालें? नकेत्रांक, दुदगंगेक आनी बाकीच्या विश्वांतल्या वस्तूंक कोणे जल्माक घालीं? शेंकड्यान शेंकडे विज्ञानिक आनी तत्वगिन्यानी हाचेर विचार करीत आयल्यात. चडशा विज्ञानिकांचो समज असो की ह्या विश्वाचो जल्म, एका अणू येद्या पूण खूब जडसाणीचे वस्तूच्या विस्फोटांतल्यान जालो. ल्हान फूगोटूच घेयात. ती पेटयतकर, उज्याच्या रूपान उर्जा भायर वता. तसोच त्या वेळार व्हडलो आवाजूय आमकां आयकूंक येता. हेच तरेन विज्ञानिकांच्या म्हणण्याप्रमाण अणू इतले ल्हान पूण एकदम जडसाणीचे वस्तूचो स्फोट जालो त्या वेळार तातूंतल्यान विश्व तयार जालें. ह्या विश्वाच्या सिद्धांताक ‘बिग बँग थियरी’ म्हणटात. भारतीय शास्त्रज्ञ जयंत नारळीकरांचे मात हाचेर वेगळे मत. तांच्या म्हणण्याप्रमाण ह्या सिद्धांत...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा

कैफाचा हव्यास

  ( O r i g i n a l l y  w r i t t e n  i n  K o n k a n i  b y  K i r a n  M h a m b r e )   ह्या   सगळ्या राज्याचा सम्राट   होऊन   आता   वर्षे   उलटली   होती .   तिथे   सगळ्याना   त्याच्या   राजेपणाची   सवय   झाली   होती .   सर्वाकडून   योग्य   तो   मान   सन्मान   मिळवत   होता .   उचीत   जरब   सगळ्यावर   होती .   आता   हे   नेहमीचेच   झाले   होते .   जाल   तिथे   सगळी   कडे   त्याचे   वर्चस्व   सर्वांनी   मान्य   केले   होते .   विरोध   संपला   होता .   आणि   त्याच   बरोबर   मात   करून   विजय   मिळवण्याची   सवंय   संपली   होती .   कंटाळा -   आता   आयुष्य   म्हणजे   कंटाळा   होऊ   लागले   होते .   मात   नाही   तर   विजयाचा   कै...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा